Eğitim Sitesi

Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken Şiiri

Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken Şiiri | Hürriyet Demir

Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken

Otuz Ağustos'ta güneş doğarken
Yollandı bu millet düşman üstüne
Aslanlar misali çakal boğarken
Çullandı bu millet düşman üstüne

Çoluk çocuk, gençler, Elif Analar
Yandı 'Memet'lere yine kınalar
Sessizce ağlarken Ayşe, Suna'lar
Dillendi bu millet düşman üstüne

Hürdemi kurbandır bu toprak, taşa
-Yurtseverle bir ol, onurlu yaşa!
Böyle emredince en büyük paşa
Allandı bu millet düşman üstüne

add

tag Otuz Ağustos Güneş Doğarken eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör 30 Ağustos zafer bayramı şiirleri kısa şiirler Hürriyet Demir

Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Merve Bunu beğendim. Siz de okuyup okuyup içiniz hoş olsun 2016-10-07

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer 30 Ağustos Zafer Bayramı Şiirleri

30 Ağustos’a Doğru 7

Yunanlılar İzmir, der,
Çok yerde işgalciler,
Çeşit çeşit milletler,
Toprak talep ederler…

Ata’mız sayesinde,
Samsun’a çıkılacak,
Bir plan gerçekleştirip,
Bir şeyler yapılacak…

Müfettişlik sıfatı,
Sanki Samsun için,
Direniş başlatmamda,
Bir yol olmasın niçin?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

30 Ağustos Günü 2

Dumlupınar Savaşı,
30 Ağustos demek,
Bir muharebe ile
Tehdit varsa bitirmek…

Dumlupınar Savaşı,
Söz sahibi olmamda,
Vatanın her sathından,
Yunan gücünü atmada…

Dumlupınar Savaşı,
Büyük taarruz demek,
30 Ağustos günü,
İşgal varsa bitirmek…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

30 Ağustos Ata’mızın Yolu 2

30 Ağustos demek,
Meydan muhaberesi,
Ata’mın yönettiği,
Her bir yerde Türk sesi…

Düşman kovalayıp da
Vatandan attığımız,
Kurtuluş Savaşı’ndan,
Net sonuç aldığımız…

Göğüs göğüse savaş,
Mücadele içinde,
Yunanlının kaçtığı,
Yenik düşme şeklinde…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kimdim?

Maziye sor, ecdadımı söyler sana kimdi;
Bir bitmez ufuktum, küre vaktiyle benimdi.

Tufanlar, alevler beni bir kal'a sanırdı;
Taçlar uçuşur, dalgalanır, parçalanırdı.

Kahhâr atımın kanlı, kıvılcımlı izinde;
Bir başka denizdim ebediyyet denizinde.

Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda;
Titrerdi yerin talihi merminin ucunda.

Günler, elimin çizdiği yerlerden akardı;
Üç kıt'ada korkunç atımın izleri vardı.

Üstünde uçarken o nişîbin bu firâzın,
En şanlı, şehâmetli hükümdarına arzın.

Tek bir bakışım sanki inayetti, keremdi;
İklîli hediyyemdi, arazisi hîbemdi.

Hançerdi hayâlim, bütün akvam ona kındı;
Baştan başa dünyâ bir esîrimdi; kadındı.

Asabına nabzımdaki ahengi verirdim?
Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim.

Dünyâ bilir iclâlimi ben böyle değildim;
Ben, altı asırdan beri bir kerre eğildim!

Mithat Cemal KUNTAY

Mithat Cemal KUNTAY

30 Ağustos Zafer Bayramı Şiirleri, Otuz Ağustos'ta Güneş Doğarken Şiiri